Dengê Bêdengiyê- Simon & Garfunkel

 DENGÊ BÊDENGIYÊ- SIMON&GARFUNKEL (Sound Of Silence)

Dûrûd tarîtî, hevalê min ê kevnare

Ez hatim, ku em disa bipeyîvin bi hev re

J’ber ku dîmenek nerme nerm li ser çarepîka

Hîşt toxmê xwe dema ez di xewê de

Û dîmena ku toxim çand di mêjîyê min de

Hê jî bi cîh e di nava dengê bêdengiyê

Di xewnên nearam de geriyam tenê

Kolanên teng, ên ji kevirînê

Di bin haleya lembeyeke kolanê

Pastiya xwe vajî kir ber bi sarî û terriyê

Gava çavên min dan ber kêran tîrêjên lembeyeke neon

Ya ku şevê ker dike û dinikitîne dengê bêdengiyê

Û di nava ronaka tazî de, min dît, li wir

Deh hezar kes, belkî hê jê zêdetir

Kesên dipeyîvin bê dengdan

Kesên dibihîsin bê guhdan

Kesên awazan lihevtînin, awazên tu carî bi deng nayên parvekirin

Û tu kesekî newêrî aciz bike dengê bêdengiyê

“Bêhişan” got min, “wun nizanin erê,

Bêdengî bela dibe wek penceşêrê

Bibihîsin gotinên min, ên pê fêr bikim we

Bigirin milên min, ên pê bigihijim we”

Lê gotinên min, weke dilopên şilîyê yên mit, ketin

Û olan dan li binê bîrên bêdengiyê

Û wan kesan çok vedan û kirin ayîn û girî

Ji bo xwedayê neon, yê wan bixwe çêkirî

Û nîşanê hişyariya xwe da bi hêrs

Bi wan peywên bixwe dirêst

Û nîşanê got, ”gotinên pêxember

Nivisî ye li ser

Dîwarên binrêyê û li holên kelefeyan

Û dike pisepis li nava dengê bêdengiyê”

Wergêr: ARK